ضد آب کننده، مواد ساخته شده برپایه علم نانو( نانو تکنولوژی) است که با هدف واترپروف کردن نما به صورت لایهای و به عنوان پوششی بر روی سطح خارجی نمای ساختمان مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از این مواد باعث ایجاد تحولی شگرف در صنعت ساختمان سازی شده است.
از جمله مزیتهای استفاده از مواد نانو در نمای ساختمان میتوان به افزایش مقاومت حرارتی نما، ایجاد خاصیت آبگریزی و در نتیجه خاصیت خود تمیز شوندگی، جلوگیری از رشد میکروبها و آنتیباکتریال نمودن سطوح نمای ساختمان، افزایش مقاومت نما در برابر عوامل خورنده محیطی اشاره کرد.
نانوتکنولوژی علم بررسی و کنترل خواص ماده در مقیاس میکروسکوپیک است، به گونهای که با کنترل آنها خواص ماده در مقیاس ماکروسکوپیک تغییر و یا بهبود مییابد. مواد نانو با توجه به ماهیتی که دارند، برای محیط زیست خطرناک نیستند که این امر استفاده از آنها را برای واترپروف کردن نما مناسب میکند.
کارشناسان بسیای استفاده از آنها را علاوه بر داشتن خواص بسیار مهم و کاربردی، به منظور داشتن محیط زیستی سالم توصیه میکنند. لذا، کاربر میتواند بدون داشتن نگرانی از آنها برای واترپروف کردن نما استفاده نماید.
بهکارگیری فناوری نانو در حوزههای مختلف از جمله ضد آب کردن نما با مواد نانو در صنعت ساختمانسازی- توسعه بسیاری یافته است که در زیر به برخی آنها اشاره شدهاست.
تولید مواد صنعتی به واسطه ترکیب ذرات کوچکتر با اندازه و ترکیب کنترلشده و سپس بازچینی آنها در ساختارهای بزرگتر که دارای خواص و کارکرد منحصربفرد باشند.
بهرهگیری از علم نانو در جهت تولید داروهای پزشکی با هدف دستیابی به فرمولاسیون و مسیرهای رهایش بهتر دارو و ارتقاء توان درمانی داروها
بهکارگیری علم نانو در صنایع نظامی و دفاعی با هدف ساخت تجهیزاتی با مقاومت مکانیکی بسیار بالا
بهکارگیری نانوتکنولوژی در صنایع کشاورزی با هدف افزایش بازده رشد و پرورش گیاهان
ساخت تجهیزات پیشرفته در حوزه هوافضا به منظور ساخت محصولاتی با هدف کاهش وزن و افزایش استحکام و همچنین افزایش مقاومت حرارتی آنها
بهکارگیری مواد نانو در صنعت ساختمانسازی به عنوان مثال واترپروف کردن نما
بهکارگیری فنانوری نانو در جهت واترپروف کردن نما ساختمان با پوششی از مواد نانو
ضد آب کننده، مواد ساخته شده برپایه علم نانو( نانو تکنولوژی) است که با هدف واترپروف کردن نما به صورت لایهای و به عنوان پوششی بر روی سطح خارجی نمای ساختمان مورد استفاده قرار میگیرد.
استفاده از این مواد باعث ایجاد تحولی شگرف در واترپروف کردن نما در صنعت ساختمانسازی شده است که منجر به کاهش هزینههای اقتصادی در جهت حفظ و نگهداری ساختمان شدهاست.
در ادامه به بررسی اهمیت استفاده از اینگونه مواد بر سطح خارجی نمای ساختمان، انواع مواد ضد آب کننده و همچنین مزایای بهکارگیری آنها در جهت واترپروف کردن نما اشاره شدهاست.
پوششی از مواد نانو، ظاهر اصلی مواد بهکار رفته در نمای ساختمان را تغییر نمیدهد که این خود مزیت بسیار مهم در واترپروف کردن نما محسوب میگردد. ساختمان فاقد پوشش ضد آب نانو، هنگامیکه به مدت 6 ساعت در برابر بارانی با سرعت 32 کیلومتر در ساعت قرار گیرد،
بیش از 10 لیتر آب به ازای هر متر مربع را جذب مینماید. یک سازه بتنی در همین شرایط تقریبا 20 لیتر آب را جذب خواهد کرد. جذب آب باران صدمات متعددی را به ساختمان وارد میآورد که این امر اهمیت واترپروف کردن نما را نشان میدهد.
تابش مستمر نور خورشید بر سطح نمای خارجی ساختمان منجر به ایجاد فرسودگیهای سطحی میگردد،حال آنکه واترپروف کردن نما، به عنوان پوششی در برابر تابش نور خورشید مانع از ایجاد فرسودگیهای سطحی میگردد. همچنین ضد آب کردن نما با مواد نانو، در حدود 5 الی 10 سال ماندگاری دارد.
لذا افزودن مواد نانو به سطوح خارجی نمای ساختمان، در بلندمدت منجر به صرفه جویی اقتصادی در هزینه های حفظ و نگهداری ساختمان میشود. واترپروف کردن نما، قابلیت اجرا بر روی سطوح بسیار متنوعی مانند سطوح بتنی، گچی، سیمانی، آجری و سنگی را دارد.
به دلیل چسبندگی بسیار بالای مواد نانو به نمای ساختمان، به مرور زمان پوسته پوسته نمیشود. لذا بهکارگیری مواد نانو به منظور واترپروف کردن نما ماندگاری بسیار بالایی دارد.
واترپروف کردن نما با مواد نانو در جهت پر کردن تخلخل سطحی مواد مورد استفاده در نمای ساختمان
بارانهای اسیدی به دلیل ماهیت خورندگی آنها، تأثیرات بسیار مخربی بر روی سازهها و همچنین نمای خارجی ساختمانها میگذارد. حال آنکه، استفاده از مواد نانو به منظور واترپروف کردن نما، نمای ساختمان را در برابر آسیب ناشی از بارانهای اسیدی کاملاً ایمن مینماید.
ترکیب شدن آب باران با نمک آجر و یا مواد آلی و آهکی ملات پشت آجر، منجر به ایجاد شوره در سطح نمای خارجی ساختمان میگردد که در بلند مدت باعث تخریب بخشهایی از نمای ساختمان میگردد، حال آنکه ضد آب کردن نما با مواد نانو به عنوان یک پوشش مؤثر مانع از ترکیب شدن آب باران با مواد آلی و آهکی میگردد. آلودگی سطحی نمای خارجی ساختمان با رطوبت موجود بر سطح نما ترکیب میگردد،
که در نتیجه آن شکل ظاهری نمای خارجی ساختمان نازیبا میشود. پاک کردن آلودگیهای سطحی نمای خارجی ساختمان منجر به تحمیل هزینههای اقتصادی بر مالک ساختمان میگردد. واترپروف کردن نما، مانع ازتجمع آب بر سطح خارجی نمای ساختمان میگردد که در نتیجه آن آب ناشی از بارندگی، بر سطح نما جاری میگردد که منجر به پاک شدن آلودگیهای سطحی میگردد.
عدم ضد آب کردن نما با مواد نانو منجر به انباشته شدن رطوبت در ترکهای ریز موجود بر سطح نمای خارجی ساختمان میشود که در نهایت سبب افرایش ترک و شکستگی بخشهایی از نمای ساختمان میگردد.
لازم به ذکر است که مواد مورد استفاده در نمای خارجی ساختمان دارای درجهای از تخلخل میباشد، همین امر زمینه را برای انباشته شدن آب و رطوبت ناشی از بارندگی در آنها فراهم میآورد. واترپروف کردن نما، باعث پر شدن تخلخلهای موجود در سطح نما میشود.
لزوم ضد آب کردن نما با مواد نانو به منظور جلوگیری از ایجاد صدمات
هزینه پایینتر و سهولت استفاده این مواد در مقایسه با نفوذ کنندهها سبب افزایش بهکارگیری این دسته از نانو مواد برای واترپروف کردن نما شده است. محصولاتی چون رنگهای آکریلیکی و پلیمرهای سیلیکونی که به عنوان پوششی بر سطح خارجی نمای ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرند، از این دسته محسوب شده و در جهت واترپروف کردن نما مورد استفاده قرار میگیرند.
اندازه ذرات این نوع مواد در حدود 100 نانومتر است که سبب میشود نتوانند در اکثر مواد مورد استفاده در نمای ساختمان نفوذ کند.
این نوع مواد به عنوان پوششی پیوسته در سطح نمای خارجی در جهت واترپروف کردن نما ساختمان مورد استفاده قرار میگیرند که باتوجه به عدم نفوذ مواد در تخلخلهای سطحی، ماندگاری پایین و آسیبپذیری به مراتب بالاتری دارند.
پوششدهندهها دارای خاصیت آبگریزی و در نتیجه خودتمیزشوندگی هستند ولی در بلند مدت در مقابل تابش مستمر اشعه فرابنفش آسیبپذیر میگردند که منجر به ایجاد ترکهایی در پوشش این مواد بر سطح نمای خارجی ساختمان میشود.
عمر استفاده از پوششدهندهها در جهت واترپروف کردن نما 2 تا 5 سال میباشد.
نفوذکنندهها پایه حلال و با اندازهای کوچکتر از 6 نانومتر میباشند که بمنظور واترپروف کردن نما استفاده میگردند. همانطوری که از نام این دسته از ضد آبها برمیآید، این مواد قابلیت نفوذ بسیار بالایی در ترکها و تخلخلهای سطحی موجود در نمای خارجی ساختمان را دارند.
ماندگاری استفاده از نفوذکنندهها برای واترپروف کردن نما نسبت به پوششدهندهها بالاتر است. نفوذکنندهها بطورکلی به دو دسته تقسیم میشوند: نفوذکنندههای واکنشی و نفوذکنندههای غیر واکنشی
بهکارگیری نفوذ کنندهها برای واترپروف کردن نما
نفوذکنندههای واکنشی: این نوع نفوذکنندهها علاوه بر نفوذ در میان ترکها و تخلخلهای سطحی موجود در نمای خارجی ساختمان، با لایههای زیرین خود واکنش شیمیایی میدهند که منجر به واترپروف کردن نما و در نتیجه ایجاد خاصیت آبگریزی در سطح مولکولی و خاصیت خودتمیزشوندگی میشوند.
نفوذکنندههای واکنشی بهکارگرفته شده در جهت واترپروف کردن نما در حدود 3 تا 5 میلیمتر در تخلخلهای سطحی نفوذ میکنند.
این نوع مواد ماندگاری بسیار بالایی دارند و در مقابل تابش اشعه فرابنفش و همچنین سایر عوامل فرسایشکننده محیطی بسیار مقاوم میباشند. استفاده از این نوع نفوذکنندهها نسبت به سایر مواد برای واترپروف کردن نما بسیار مناسبتر است.
نفوذکنندههای غیر واکنشی: بهکارگیری این نوع نفوذکنندهها در جهت واترپروف کردن نما علاوه بر قابلیت نفوذ بسیار بالا در ترکها و تخلخلهای سطحی-برخلاف نفوذکنندههای واکنشی-با سطح زیرین خود واکنش شیمیایی نمیدهند درنتیجه، میزان چسبندگی سطحی این نوع نفوذکنندهها بسیار کمتر از نفوذکنندههای واکنشی است،
همین امر منجر به کاهش ماندگاری این دسته از نفوذکنندهها در جهت واترپروف کردن نما شدهاست. نفوذکنندههای غیر واکنشی تجزیهپذیر هستند و به محیط زیست آسیب نمیرسانند.
زایکوسیل یکی از نفوذکنندههای واکنشی مورد استفاده جهت واترپروف کردن نما است.
زایکوسیل محصولی ارگانو سیلان است که اندازه ذرهای آن کوچکتر از 6 نانومتر میباشد. این ماده از قابلیت نفوذ 3 تا 5 میلیمتر برخوردار است. لذا به راحتی در میان ترکها و تخلخلهای سطحی موجود در سطح نمای ساختمان نفوذ میکند.
پس از افزودن زایکوسیل-به دلیل واکنش این ماده با سطح نما- در واقع جزئی از نما محسوب میگردد که منجر به واترپروف کردن نما میگردد.
ماندگاری بسیار بالای زایکوسیل، باعث افزایش محبوبیت و رشد استفاده آن در جهت واترپروف کردن نما در صنعت ساختمان سازی شده است.
نتایج آزمایشات هوازدگی بر مبنای استاندارد ASTM نیز گواه این ادعا است.
واترپروف کردن نما باعث ایجاد خاصیت آبگریزی و در نتیجه خودتمیزشوندگی نما توسط آب ناشی از بارندگی میگردد که این مزیتی در جهت کاهش هزینههای اقتصادی حفظ و نگهداری ساختمان محسوب میگردد.
این ماده درصد بسیار کمی از مواد را وارد محیط زیست میکند، لذا استفاده از زایکوسیل بمنظور واترپروف کردن نما برای طبیعت مشکلی در پی نخواهد داشت.
زایکوسیل را میتوان به راحتی بمنظور واترپروف کردن نما با برس، افشانه و یا غلتک بر سطح خارجی نما افزود.
لذا روش افزودن این محصول به نمای ساختمان در کنار ماندگاری بسیار بالای آن، کاملاً مقرون به صرفه است.
بهکارگیری لایهای از زایکوسیل در جهت واترپروف کردن نما به عنوان پوششی بر روی سطوح خارجی نمای ساختمان، منجر به افزایش مقاومت حرارتی نمای خارجی ساختمان میگردد، که در نتیجه آن آسیپپذیری نمای ساختمان در برابر تابش مستمر نور خورشید-اشعه فرابنفش- کاهش مییابد.
از دیگر ویژگیهای بسیار مهم این محصول، غیر قابل اشتعال بودن آن است. لذا استفاده از زایکوسیل خطر گسترش آتش از یک طبقه به طبقات دیگر را تا حد زیادی محار میکند که این خود مزیتی مهم در کنار واترپروف کردن نما محسوب میگردد.
استفاده از پوشش نانو در نمای ساختمان، علاوه بر داشتن عمق نفوذ بالا در تخلخل سطحی موجود در نمای ساختمان، به عنوان عایق حرارتی مناسب عمل مینماید. بنابراین در واقع علاوه بر واترپروف کردن نما، در جهت جلوگیری از هدر رفتن انرژی نیز گام برداشته شده است.
لازم به توضیح است که اندازه مولکول آب 0.18 نانومتر است، این درحالی است که اندازه منافذ سطحی مصالح مورد استفاده در نمای ساختمان 5 تا 200 نانومتر است که این موضوع قابلیت نفوذ بسیار آسان آب را در تخلخل سطحی نما نشان میدهد که اهمیت واترپروف کردن نما را یادآور میشود.
واترپروف کردن نما، میتواند به جلوگیری از رشد میکروبها، جلبک و قارچ بر روی نمای ساختمان بیانجامد.
این ویژگی به دلیل خاصیت آنتی باکتریال مواد نانو ایجاد میگردد. لذا استفاده از مواد نانو به عنوان پوششی بر روی سطح خارجی نمای ساختمان، منجر به افزایش بهداشت محیطی میشود و مورد تایید متخصصان صنعت ساختمانسازی میباشد.
از دیگر ویژگی بسیار مهم بهکارگیری مواد نانو در جهت واترپروف کردن نما ساختمان میتوان به غیر قابل اشتعال بودن آن اشاره کرد.
با این توضیح که در صورت وقوع آتشسوزی در یکی از طبقات، آتشسوزی به سرعت به طبقات دیگر منتقل نمیگردد، بنابراین واترپروف کردن نما منجر به افزایش ایمنی ساختمان نیز میگردد.
لذا استفاده از مواد نانو به عنوان پوششی مقاوم، جایگزین بسیار مناسبی برای پوشش های کامپوزیتی قابل اشتعال است.
واترپروف کردن نما با مواد نانو، پوششی بر روی نمای ساختمان ایجاد میکند که از صدمات ساختاری ناشی از واکنشهایی چون کربونیزاسیون و سولفاته شدن جلوگیری میکند. هچنین واترپروف کردن نما از نفوذ کلر- به عنوان عاملی مخرب در خوردگی میلههای فلزی موجود در بتن مسلح-جلوگیری مینماید که در بلندمدت منجر به افزایش عمر ساختمان میگردد.
واترپروف کردن نما قابلیت تنفس سطوح نمای ساختمان را حفظ مینماید، با این توضیح که علاوه بر نفوذ مواد نانو در میان تخلخل موجود در سطح نما و جلوگیری از ورود رطوبت سطحی و آب در میان آنها، مانع از خروج بخار آب جهت تنفس سطوح نما نمیشوند.
در نهایت میتوان گفت که واترپروف کردن نما سبب افزایش ماندگاری و طول عمر نمای ساختمان میگردد.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
تماس با ما